Αρχαίος Αναρχανθελληναραδισμός Αντιγόνης
Η πρώτη αναφορά της λέξεως αναρχία υπάρχει στο έργο Επτά επί Θηβας (467 π.Χ.) του Αισχύλου. Εκεί η Αντιγόνη ανοιχτά αρνείται να αποδεχτεί το διάταγμα των κρατούντων να αφήσει άθαφτο το πτώμα του αδερφού της Πολυνείκη, ως τιμωρία για τη συμμετοχή του στην επίθεση κατά των Θηβών, λέγοντας:
Ακόμα και αν κανείς άλλος δεν επιθυμούσε να συμμετάσχει στην ταφή, εγώ μόνη μου θα τον έθαβα και θα έπαιρνα το ρίσκο που θα σημαίνει η ταφή του αδερφού μου. Ούτε ντρέπομαι να δράσω ενάντια αψηφώντας τη βούληση των κρατούντων.
Η αγαπημένη εφημερίδα των νεοφιλελέ Καθυστερινή, μια ζωή κοντά στους εταίρους.
===
Greek Success Story 2015
===
Ίδια μέρα με τον «Άγιο» Αθανάσιο εορτάζεται από την Εκκλησία και ο Κύριλλος Α’ Αλεξανδρείας. Ο Κύριλλος, του οποίου ο βίος δε διαφέρει σε τίποτα από τους υπόλοιπους «Αγίους» της Εκκλησίας, υποκίνησε τη δολοφονία της νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας.
Αντί βιογραφικού και φώτο του, λίγα λόγια για την Υπατία.
Η Υπατία (370-416 μ.Χ.) ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια όπου και δολοφονήθηκε από όχλο που αποτελούνταν από φανατικούς χριστιανούς.
Όταν η Χριστιανική Εκκλησία απόχτησε την κρατική στήριξη και εξουσία, πέρασε σε απηνείς διωγμούς κατά των εθνικών. Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφεί για τους χριστιανούς μάρτυρες και ομολογητές, που έδωσαν τη ζωή τους για τη χριστιανική πίστη. Και όλοι οι σκεπτόμενοι και ευαίσθητοι άνθρωποι πρέπει να στέκουν με σεβασμό μπροστά στη θυσία που γίνεται εν ονόματι ιδανικών, πεποιθήσεων και πίστεων, όποια κι αν είναι αυτά, δηλαδή σε τελική ανάλυση εν ονόματι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το συναξάρι όμως των μαρτύρων της αρχαίας θρησκείας περιμένει ακόμα το συγγραφέα του.
Αποκορύφωμα της τρομοκρατίας των χριστιανών κατά των εκπροσώπων του αρχαίου πνεύματος ήταν η στυγερή δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας, το 415 στην Αλεξάνδρεια.
Η Υπατία ήταν κόρη του μαθηματικού Θέωνα, που είναι ο τελευταίος καταχωρημένος καθηγητής του Μουσείου της Αλεξάνδρειας. Ήταν μαθηματικός σαν τον πατέρα της και έγραψε σχόλια πάνω στο έργο του Διόφαντου, του Απολλώνιου και του Πτολεμαίου, ενώ ως φιλόσοφος ανάπτυξε τις θεωρίες του Πλάτωνα και του Πλωτίνου. Σε νεαρή ηλικία η Υπατία, που δεν ήταν μόνο ιδιοφυΐα αλλά και πραγματική καλλονή, άρχισε να διδάσκει στο Μουσείο, συγκεντρώνοντας στις παραδόσεις της πυκνό ακροατήριο μαθητών και θαυμαστών, τους οποίους δεν εθέρμαινε μόνο η μόρφωση και η ευγλωττία, αλλά και το κάλλος της νεαρής σοφής.
Η καλλονή, η ευφυΐα αλλά και η τόλμη της Υπατίας, που αντιμετώπιζε αποστομωτικά σε δημόσιες συζητήσεις τα επιχειρήματα των χριστιανών, προκάλεσαν το άγριο μίσος τους. Μια μέρα, όχλος χριστιανών με επικεφαλής ανθρώπους του πατριάρχη Κυρίλλου, σταμάτησε την άμαξα με την οποία η Υπατία πήγαινε στο Μουσείο, την κατέβασε κάτω, τη γύμνωσε και αφού κατακομμάτιασε με μαχαίρια και σπασμένα κεραμικά αγγεία το σώμα της, το έκαψε.
Για to στυγερό αυτό έγκλημα δεν τιμωρήθηκε κανείς και η επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε τότε, ούτε αργότερα, απ’ όσο τουλάχιστον ξέρω, αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί και να ζητήσει συγγνώμη από την ιστορία, όπως έκανε για παράδειγμα η (πολύ διπλωματικότερη και προσγειωμένη) Καθολική Εκκλησία, με την αναθεώρηση της δίκης του Γαλιλαίου…
===
Sahzat Lukman, murdered by members of Golden Dawn, 17/01/2013
===
Το μόνο σίγουρο για την Ιστορία, είναι πως κάνει κύκλους.
===
Υπάρχουν βλέμματα τα οποία ακόμα και μετά θάνατον στοιχειώνουν ολόκληρες σιωπηλές κοινωνίες.
6/12/2008 – 6/12/2014
===
«Αναρχικοί τρομοκράτες μας κλέβουν τα λεφτά…»
===
Ήσουνα μικρός και είχε ανεργία, τη ντροπή δουλειά έκανες, στην Αστυνομία.
Το μόνο επάγγελμα με χιλιάδες νέες προσλήψεις ετησίως ακόμα και εν καιρώ οικονομικής κρίσης.
Το επάγγελμα το οποίο μετετράπη από τον αστυφύλαξ που προστατεύει τη ζωή και την περιουσία, στο μπάτσο που καταστέλλει οποιαδήποτε εξέγερση, χτυπώντας, πετώντας χημικά, σκοτώνοντας.
Στο μπάτσο που είναι το μακρύ χέρι του Κράτους-εξουσιαστή, από το δρόμο μέχρι το Πανεπιστήμιο.
Στο μπάτσο που έκανε τη ντροπή δουλειά. Στο μπάτσο που επέλεξε αυτοβούλως να είναι εχθρός όλων των κοινωνικών τάξεων και φίλος μόνο των εντολοδόχων του εκάστοτε καθεστώτος.
===
«Foreigners in Egypt, 1956 poster»
Πάντα πρωτιές η Ελλαδάρα…
===
Ελληνική Τσιμεντοποίηση Α.Ε.
===
25η Σεπτεμβρίου 2006 – Ποινή κάθειρξης 21 ετών στον Περίανδρο.
Ποινή κάθειρξης 21 ετών επιβάλλει το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο στον 40χρονο Αντώνη Ανδρουτσόπουλο που κρίθηκε ένοχος για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος φοιτητών, στις 16 Ιουνίου 1998 έξω από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων.
Ο Περίανδρος είναι το πρώην πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου που ο αρχηγός της Χ.Α. έδωσε εντολή να «καθαρίσουν». Είναι άλλος ένας που πρόδωσε ο Νίκος Μιχαλολιάκος ο οποίος κατά δήλωσή του «δεν αδειάζει ποτέ τους στρατιώτες του».
Η ποινή του Περίανδρου στο Εφετείο του 2009 έγινε από 21 χρόνια 12. Και απολύθηκε τελικά το καλοκαίρι του 2011. Στο Εφετείο ήδη οι 3 απόπειρες ανθρωποκτονίας είχαν γίνει μια και ο Περίανδρος εξέτισε τη λιγότερη ποινή την οποία μπορούσε να εκτίσει.
Κάτι σαν τη δίκη του Ηλία Κασιδιάρη στην οποία αθωώθηκε, με κατήγορία για συνέργεια σε επίθεση και ληστεία σε βάρος φοιτητή το 2007.
Αλήθεια, για τον «ρατσισμό κατά των Ελλήνων» γιατί δε μιλάει κανείς?
(Η δεύτερη φώτο είναι από το Λεύκωμα αποφοίτων Λεοντείου Πατησίων 1983-1984, όπου ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος νευρίαζε με όποιον τον έλεγε «Αντώνη» γιατί προτιμούσε το Περίανδρος)
===
Πριν ένα χρόνο ακριβώς, για τη δολοφονία Φύσσα, στο Αλαφουζιστάν.
===
Μάχη του Μελιγαλά (13-15 Σεπτεμβρίου 1944)
Σαν σήμερα ξεκίνησε πριν 70 χρόνια η Μάχη του Μελιγαλά, η οποία έληξε με Νίκη του ΕΛΑΣ.
Η μάχη του Μελιγαλά έλαβε χώρα από τις 13 ως και τις 15 Σεπτεμβρίου του 1944, τις πρώτες ημέρες μετά την αποχώρηση των κατοχικών γερμανικών δυνάμεων από την Πελοπόννησο. Η μάχη στο Μελιγαλά της Μεσσηνίας ήταν από τις τελευταίες συγκρούσεις μεταξύ του ΕΛΑΣ, αντιστασιακού στρατού του ΕΑΜ, και των δωσιλογικών Ταγμάτων Ασφαλείας.Την επικράτηση του ΕΛΑΣ ακολούθησε σφαγή από τον ΕΛΑΣ και εξαγριωμένους χωρικούς, που περιελάμβανε εκτελέσεις αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών, των σύμμαχοι του Γ’ Ράιχ, και κάποιων αμάχων.
Τα στρατεύματα της Βέρμαχτ κατά την αποχώρησή τους από την Πελοπόννησο στις αρχές Σεπτεμβρίου, κατέστρεψαν γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές και άφησαν πολεμοφόδια και εξοπλισμό στους ταγματασφαλίτες. Οι γερμανικές δυνάμεις προσπάθησαν έτσι να υποθάλψουν την εμφύλια ένταση στην Ελλάδα.
Τα δωσίλογα στοιχεία και ιδιαίτερα τα υπολείμματα της κατοχικής χωροφυλακής και τα τάγματα ασφαλείας βρίσκονταν στο στόχαστρο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η θέση των τελευταίων ομάδων, μετά την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας από την Πελοπόννησο, ήταν επισφαλής και ο φόβος σφαγών από τον ΕΛΑΣ ήταν έντονος. Ο ΕΛΑΣ θεωρούσε ότι τα δωσίλογα στοιχεία, βάσει των υποδείξεων της Προσωρινής Κυβέρνησης της Ελλάδας, αποτελούσαν εχθρικά τμήματα. Στην Πελοπόννησο δρούσε η ΙΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ, συνολικής δύναμης 6.000 ανδρών, με επικεφαλής αυτή την περίοδο τον Άρη Βελουχιώτη. Από την άνοιξη του 1944, ο Μελιγαλάς ήταν έδρα του 3ου Τάγματος Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά, που είχε συγκροτηθεί με σκοπό να τρομοκρατήσει τη βάση του ΕΑΜ στην περιοχή. Χιλιάδες σπίτια είχαν πυρποληθεί στην περιοχή της Καλαμάτας κατά τη διάρκεια της κατοχής και περίπου 1.500 είχαν εκτελεστεί. Τα τελευταία αντίποινα των ταγματασφαλιτών είχαν πραγματοποιηθεί μόλις λίγες βδομάδες νωρίτερα.
Υπήρξαν και αρκετά περιστατικά θανάτωσης των παραδοθέντων ταγματασφαλιτών είτε από Ελασίτες, είτε από εξαγριωμένα πλήθη και συγγενείς των θυμάτων τους, όπως στην Πύλο και σποραδικά την περίοδο αυτή στη Βόρειο Ελλάδα, οφειλόμενα στην έντονη πίεση μέρους του πληθυσμού για εκδίκηση, μερικά, όμως, στη συναίνεση ή και προεργασία εαμικών στελεχών.
Ο Μελιγαλάς ήταν σχεδόν αμελητέος σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που υπέστησαν λιγότερες καταστροφές κατά τη ναζιστική κατοχή, και στις οποίες σημειώθηκαν εκτετεμένα φαινόμενα αντεκδικήσεων: πάνω από 10.000 εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες στη Γαλλία πριν εγκατασταθούν οι κυβερνητικές δυνάμεις και 15.000 στην Ιταλία, ενώ στις Βρυξέλλες λυντσαρίστηκαν δημόσια 265 άνθρωποι.
Σήμερα υπάρχει μια πολιτικοποίηση και ιδεολογικοποίηση των γεγονότων του Μελιγαλά. Το μετεμφυλιακό καθεστώς παρουσίαζε το Μελιγαλά ως σύμβολο της «κομμουνιστικής βαρβαρότητας». Οι ταγματασφαλίτες, από την άλλη, μνημονεύονταν αποκλειστικά ως αντίπαλοι ή θύματα των κομμουνιστών, καθώς το μετεμφυλιακό κράτος αντλούσε τη νομιμοποίησή του από την προβολή του ως συνέχεια όχι της δωσίλογης, αλλά της εξόριστης κυβέρνησης. Στις αγγελίες για το ετήσιο μνημόσυνο για τους νεκρούς του Μελιγαλά και στους πανηγυρικούς που εκφωνούνταν εκεί, παραλειπόταν κάθε αναφορά στους νεκρούς ως μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας, που μνημονεύονταν ως «σφαγιασθέντες εθνικόφρονες» ή «πατριώτες». Η πρώτη ηρωωποίηση των ταγματασφαλιτών ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 80 από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ΟΝΝΕΔ.
Σήμερα στις εκδηλώσεις συμμετέχουν μόνο απόγονοι των εκτελεσθέντων και ακροδεξιές και νεοναζιστικές οργανώσεις, όπως η Χρυσή Αυγή.
Οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ σήμερα παρουσιάζονται ως εγκληματίες.
anthellenism.blogspot.gr/2014/02/anthellenic-notes-11.html
Οι ταγματασφαλίτες πάλι, που συμμάχησαν εξαρχής με τις Ναζιστικές Δυνάμεις, σκότωναν, βίαζαν ομαδικά, ξεκοίλιαζαν, διαμέλιζαν, παλούκωναν, αποκλειστικά και μόνο Έλληνες, ακόμα και βρέφη, έβαζαν τους κατοίκους ολόκληρων ελληνικών χωριών μέσα σε φούρνους και τους έκαιγαν, θεωρούνται ως «πατριώτες».
http://youtu.be/7TLBtAvo-_g?t=7m25s
Φώτο του ΕΑΜ από την κατοχή: Να μη πεθάνει κανείς από την πείνα. (Κανείς, όχι μόνο οι Έλληνες)
===
28 Αυγούστου 1826 – Ξεκινά η τριήμερη Μάχη του Πολυαράβου όπου οι Μανιάτες αντιμετωπίζουν το στρατό του Ιμπραήμ. Η μάχη θα ολοκληρωθεί στις 30 Αυγούστου. Οι απώλειες των Αράβων ήταν 1.100 νεκροί και 1.400 περίπου τραυματίες, οι δε των Ελλήνων 28 νεκροί και 75 τραυματίες.
Οι Μανιάτισσες 2 μήνες πριν, με όπλο το απλό δρεπάνι του θερισμού είχαν ταπεινώσει στις 22-26 Ιουνίου 1826 τον αήττητο μέχρι τότε Ιμπραήμ Πασά στο ακρογιάλι του Διρού.
«Γυναίκα λεβεντόκορμη – μελαχροινή σταράτη,περήφανη και λυγερή φιλότιμο γεμάτη
Με μάτια π’ αστραποβολούν με χείλη που χορταίνουν,με φυλλοκάρδια π’ αγαπούν με χέρια που δουλεύουν,
Με περηφάνια, με τιμή, με δόξα ζυμωμένη κι’ αντάμα με τη λευτεριά λεβεντογεννημένη.
Αυτ’ είναι η Μανιάτισσα που κατοικεί στη Μάνη,και νίκησε τον Ιμπραήμ με όπλο το δρεπάνι.»
Αλήθεια, όλοι αυτοί οι περήφανοι ελληναράδες με τατουάζ σβάστικες-γαμμάδιο, πως και δεν έκαναν ποτέ τατουάζ κανένα δρεπάνι ή σφυροδρέπανο? Βέβαια όταν δεν έχεις καμία απολύτως σχέση με το λαό και την εργατική τάξη παρά μόνο γαβγίζεις εκ μέρος του κράτους και των εφοπλιστών, το μόνο που σου αξίζει είναι γερμανοτσολιάδικα σύμβολα.
===
ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ – ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ
Εδώ και χρόνια στην Ελλάδα έχει στηθεί ένα κυνήγι μαγισσών, με θύματα τους μετανάστες. Για να καλυφθούν όλα τα οικονομικά σκάνδαλα προ «κρίσης» και μετά, χτίστηκαν Αμυγδαλέζες, οργανώθηκαν πογκρόμ και δόθηκε χώρος στην ακροδεξιά να ανέβει.
Και τι ψέμματα δεν έχαψε αμάσητα ο λαουτζίκος…
3,4,5 εκατομμύρια λέγανε πως είναι οι μετανάστες. Βιάζουν και σκοτώνουν καθημερινά. Τρώνε σκύλους και γάτες. Και φυσικά «μας κλέβουν τις δουλειές».
Καθόντουσαν πολλοί καλοθελητές να εξηγήσουν τα αυτονόητα.
«Δε φταίει ο μετανάστης, στη χώρα του έχει πόλεμο, κάπως έτσι έφευγαν και οι Έλληνες κάποτε μετά από κατοχές, Χούντες, Μικρασιατικές καταστροφές, κλπ…»
«Αν φύγουν όλοι οι μετανάστες ποιος θα πάει στα χωράφια να τρώει σφαίρες για να μαζέψει φράουλες, ποιος θα πάει σε χαμαλίκια και σερβιτοριλίκια με μισθούς 100-150 ευρώ το μήνα ανασφάλιστος, ποιος…»
«Η μαζική φυγή 1 εκατομμυρίου π.χ. μεταναστών θα σημαίνει πως ξαφνικά θα μείνουν ξενοίκιαστα 300 χιλιάδες σπίτια, θα χαθούν όλες οι δουλειές δε θα ελευθερωθούν θέσεις εργασίας από το πουθενά, θα χαθούν χιλιάδες τραπεζικές καταθέσεις και όλες οι εισφορές τους στα Ταμεία, θα κλείσουν τα σχολεία που φοιτούν τα παιδιά τους, θα πέσει η κατανάλωση που κάνουν έστω με τους μισθούς της πείνας που παίρνουν…»
Χαμπάρι οι ελληναράδες.
«Όχι, να φύγουν όλοι άμεσα να πάρουμε τις δουλειές μας πίσω. Αυτοί δεν έχουν καταθέσεις εδώ, στέλνουν τα λεφτά στις πατρίδες τους. Αυτοί δε καταναλώνουν εδώ, τρώνε πέτρες και σκυλιά και γατιά. Αυτοί δε νοικιάζουν σπίτια, μένουν 100 μαζί σε ένα υπόγειο.»
Φάε τώρα τη μαζική σου ανάπτυξη στη μάπα ελληναρά και όσο την τρως, σκέψου όλες τις παγκόσμιες οικονομικές υπερδυνάμεις πόσους μετανάστες έχουν στο εργατικό δυναμικό τους.
===
Καθημερινή 1944-2014. 70 χρόνια σωστή και αξιόπιστη ενημέρωση.
Τότε προσπαθούσε να μας πείσει για το πόσο καλός ήταν ο Χίτλερ, τώρα κάνει το ίδιο για ΗΠΑ, Σαμαρά, ΣΔΟΕ, πετώντας και μια αύξηση του τουρισμού και ένα Μαζιώτη για να κλείσει το πακέτο της επιτυχημένης κυβέρνησης.
===
1 χρόνος από τη δολοφονία του Θανάση Καναούτη
(13/08/2013 – 13/08/2014)
Τι λένε αυτόπτες μάρτυρες
Σύμφωνα με τις περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων στο eurospy, ο νεαρός, μόλις πλησίασε ο ελεγκτής και του ζήτησε το εισιτήριο, είπε ότι του έπεσε.
Τότε ο ελεγκτής άρχισε επιτακτικά να ζητά το εισιτήριό του. Τότε ο νεαρός ισχυρίστηκε ότι δεν το είχε.
Οι μάρτυρες ισχυρίζονται ότι η κουβέντα φούντωνε μιας και ο ελεγκτής ζητούσε με επιτακτικό ύφος το εισιτήριο από τον νεαρό λέγοντάς του ότι θα του πληρώσει πρόστιμο.
Λίγα λεπτά μετά ο ελεγκτής φέρεται να είπε στον 19χρονο «Ή μου δίνεις την ταυτότητα σου ή σε πάω στο τμήμα τώρα».
Ο νεαρός απάντησε πως δεν έχει μαζί του ταυτότητα και πρόσθεσε: «Είμαι άνεργος, αλήθεια σου λέω. Και οι γονείς μου δεν έχουν δουλειά. Είμαστε σε τραγική κατάσταση».
Τότε ελεγκτής και 19χρονος άρχισαν να λογοφέρνουν. Στη λογομαχία επενέβη λεκτικά και ο οδηγός.
Στη συνέχεια, ελεγκτής και 19χρονος ήρθαν στα χέρια. Ο ελεγκτής έσκισε την φανέλα που φορούσε ο 19χρονος. Οι επιβάτες άρχισαν να ωρύονται για την αντίδραση του ελεγκτή και του οδηγού.
«Αφήστε το παιδί ρε. Είναι 19χρονών που να πάρει. Να σας δώσουμε εμείς το ένα ευρώ» ήταν μερικές από τις φράσεις που ειπώθηκαν.
Ξαφνικά ο μεγαλόσωμος νεαρός απώθησε έναν εκ των δύο και πήδηξε από το τρόλεϊ που βρισκόταν εν κινήσει.
Ο 19χρονος έπεσε με το πρόσωπο στην άσφαλτο. «Ποτάμι» έτρεχε το αίμα και όλοι πάγωσαν στη θέα του νεαρού που ήταν πεσμένος στην άσφαλτο.
Οι επιβάτες έσπευσαν να βοηθήσουν τον νεαρό, ο οποίος δεν είχε σφυγμούς και φαινόταν να πέφτει σε κώμα.
Ο έντρομοι επιβάτες κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο, που μετέφερε τον 19χρονο αρχικά στο νοσοκομείο της Αγίας Όλγας και στη συνέχεια στο «Γ. Γεννηματάς», όπου και κατέληξε ο νεαρός το πρωί.
Μετά την μεταφορά του νεαρού με το ασθενοφόρο, τα αίματα άναψαν στο σημείο, στο οποίο έφθασαν και 5 περιπολικά.
Οργή κατά του ελεγκτή από επιβάτες και περαστικούς
ΟΙ πληροφορίες λένε ότι επιβάτες και περαστικοί έβριζαν τον ελεγκτή ενώ ένας από τους επιβαίνοντες πιάστηκε στα χέρια μαζί του.
Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να χωρίσουν τους δύο άνδρες, ωστόσο οι προσπάθειές τους απέβησαν αρχικά άκαρπες, καθώς το οργισμένο πλήθος προσπαθούσε με κάθε τρόπο να χτυπήσει τον ελεγκτή.
Μία κοπέλα, που καθόταν στο πεζοδρόμιο, σε κατάσταση «αμόκ» μη μπορώντας να πιστέψει τι συνέβη λίγα λεπτά πριν, σηκώθηκε και εκσφενδόνισε ένα μπουκάλι νερό προς τον ελεγκτή λέγοντάς του «Σε ακούω τόση ώρα πάνω από το κεφάλι μου. Πήρες τη ζωή του παιδιού το καταλαβαίνεις;»
Τα αίματα άναψαν για άλλη μια φορά, ενώ ο ελεγκτής ζήτησε να πάει στο αυτόφωρο η κοπέλα.
http://www.koutipandoras.gr/41192/ξεψύχησε-ο-18χρονος-που-πήδηξε-από-τρόλε.html
http://www.aek365.com/a-284487/gia-anthrwpoktonia-apo-ameleia-o-elegkths-kai-o-odhgos-tou-trole.htm
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_390.html
Λίγα παραπάνω για την ΕΘΕΛ
http://xronika05.blogspot.gr/2011/07/blog-post_1148.html
http://www.xekinima.org/arthra/view/article/synergasia-me-tin-akrodeksia-barytato-atopima-tis-para/
===
Greek Success Story: The Saga Continues…
===
Μίζεροι κομπλεξικοί Ανθέλληνες δε χαίρονται με την Εθνική. ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ.
===
70 years from the Distomo massacre.
===
Thank the Bank God that Greece never left the EU or went bankrupt to end up like Argentina.
Fascism will not die on it’s own.
Greece is the only country that celebrates as a national holiday its entrance in WW2. Greece celebrates neither the end of WW2 nor the withdrawal of the occupation forces. There are many reasons behind that, from the fascist governments and monarchies and the love of the people towards them, to a more general fascist mindset of the Greek society. The truth is that there is no need to celebrate the End of Fascism, because Fascism never really left Greece, instead it became government.
«ΤΑ ΟΧΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ»
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τα χαράματα της 28ης Οκτώβρη 1940 ήταν ένας φασίστας, θαυμαστής του Μουσολίνι και του Χίτλερ και αυλόδουλος. Ως τέτοιος έπρεπε με μισή καρδιά να πολεμήσει τα ινδάλματά του γιατί το αφεντικό του ήταν σύμμαχος των Αγγλων. Ετσι εκείνα τα χαράματα και όταν ο Γκράτσι του επέδωσε το τελεσίγραφο του απάντησε στην γαλλική γλώσσα, γιατί δεν ήξερε Αγγλικά και γιατι η Γαλλική ήταν η γλώσσα της διπλωματίας. Δεν είπε «ΟΧΙ», πρώτον γιατι η λέξη «ΟΧΙ» δεν υπάρχει στην διπλωματία, υπάρχουν οι λέξεις «ισως» «να δούμε» «αρα εννοείτε τι ακριβώς?» και διάφορες τέτοιες υπεκφυγές αλλιώς δεν θα λεγόταν διπλωματία και δεύτερο γιατί έγραψε ο ιδιος ο Μεταξάς τι του απάντησε στο περίφημο «Ημερολόγιό» του.
Η απάντηση ήταν ερώτηση και ήταν η ακόλουθη: Alors est que c’est la guerre? «Δηλαδή έχουμε πόλεμο?».
Επίσης η αστική τάξη των συμμάχων μας υποστήριζε τον Χίτλερ. Αμερικάνικες εταιρείες οπως η IBM και η General Motors ειχαν επενδύσεις στη ναζιστική Γερμανία. Ο Ουίνστων Τσώρτσιλ θαύμαζε απεριόριστα τον Χίτλερ και έλεγε ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης και η Βρεττ
ανία θα χρειαζόταν έναν τέτοιο πολιτκό. Τέλος και η αστική τάξη της Ελλάδας ηταν οχι μονο φιλοναζιστική αλλά έπαιρνε ΚΑΙ πρωτοβουλίες δυναμώματος της ναζιστικής κυριαρχίας μόλις αυτή εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα με την Κατοχή. Ο αντιπρόσωπος της εταιρείας Siemens στην Ελλάδα κος Ιωάννης Βουλπιώτης ήταν ένας από τους ιδρυτές των «Ταγμάτων Ασφαλείας» της χειρότερης ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης τη περίοδο της Κατοχής.
Μετά τη Κατοχή το Κράτος που θέσπισε τη σημερινή μέρα σαν γιορτή στελεχώθηκε απο αυτους ακριβώς τους συνεργάτες των Ναζί . Μέχρι και ο πολύς «δημοκράτης» και «Κεντρώος» Λαμπράκης ειχε πουλήσει τον Ομιλό του στην Εταιρεία Προπαγάνδας του Γκαίμπελς. Η χώρα γιορτάζει μια επέτειο έναρξης πολέμου. Ενός πολέμου στον οποίο η ηγεσία της χώρας και η οικονομική ελίτ σύρθηκε απο τη μύτη εξ αιτίας συμμαχικών υποχρεώσεων και που αμέσως μετά την ήττα μας συνεργάστηκαν οι ελιτ της κοινωνίας ΟΛΟΘΕΡΜΑ με τους Ναζί και η ίδια χώρα ΠΟΤΕ δεν τιμώρησε τους συνεργάτες αυτούς και ΠΟΤΕ δεν θα γιορτάσει το τέλος του πολέμου και τη στρατιωτική ήττα του Ναζισμού.
Το μόνο που αξίζει να γιορταστεί είναι θαμμένο στη γή απο το Πόλεμο τη Κατοχή την Αντίσταση και το Ταξικό Πόλεμο με τους συνεργάτες των ναζί που αποκαλούν γελοιοι προδότες και συμβιβασμένοι ηττημένοι «Εμφύλιο». Η ιστορία δεν πανηγυρίζει. Επαναλαμβάνεται είτε σαν τραγωδία είτε σαν φάρσα οπως ειχε γράψει ο Μαρξ στην «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη».
===
Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΤΗ ΝΙΚΗ
• Ο ηγέτης του «Εθνικού Κράτους» και του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού», δεν κυβερνούσε μόνος του. Πραγματικό κέντρο εξουσίας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν το Παλάτι και το «βαθύ κράτος», που υπάκουε πρωτίστως στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία – τη «θετή και πνευματική του πατρίδα», σύμφωνα με τον άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.
Παρά το θαυμασμό του ίδιου του Μεταξά, πολλών διανοουμένων και των περισσότερων εφημερίδων της εποχής για τη ναζιστική Γερμανία, δεν έμπαινε ζήτημα σε ποια πλευρά θα στρατευόταν η Ελλάδα σε περίπτωση εμπλοκής της στον Β΄ Παγκόσμιο.
• Ο Μεταξάς προσπάθησε να κρατήσει την Ελλάδα έξω από τον πόλεμο. Όπως εξήγησε στους δημοσιογράφους αμέσως μετά την ιταλική επίθεση (30.10.1940), ήταν υποχρεωμένος να απορρίψει το ιταλικό τελεσίγραφο για στρατιωτική κατάληψη κάποιων (μη προσδιορισμένων) στρατηγικών σημείων της χώρας απ’ τον ιταλικό στρατό, καθώς στην αντίθετη περίπτωση θα επενέβαινε στρατιωτικά η Αγγλία, με αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Ελλάδας και τη μετατροπή του συνόλου της ελληνικής επικράτειας σε πεδίο μάχης.
• Ούτε ο ίδιος ο Μεταξάς ούτε ο στρατάρχης Παπάγος πίστευαν σε μια επιτυχή απόκρουση της ιταλικής επίθεσης. Ο Παπάγος δήλωνε σε υφισταμένους του (συγκεκριμένα στον επιτελάρχη του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας συνταγματάρχη Γεωργούλη) ότι «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμήν των όπλων», ο δε Μεταξάς σημείωνε στις 29 Οκτωβρίου στο ημερολόγιό του ότι «τον ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» που είχε πάρει τον πόλεμο στα σοβαρά.
•Η πολεμική προετοιμασία της χώρας δεν ήταν κατάλληλη.
“Μοναδική σχεδόν αμυντική μέριμνα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν η οχύρωση των συνόρων με τη Βουλγαρία με στατικά οχυρά, προορισμένα ν’ αποκρούσουν ενδεχόμενη βουλγαρική επίθεση. Ήταν η περίφημη «Γραμμή Μεταξά», ελληνικό ισοδύναμο της (εξίσου δαπανηρής και, όπως αποδείχθηκε, πλήρως αναποτελεσματικής) γαλλικής «Γραμμής Μαζινό». Τα οχυρά αυτά βοήθησαν στην εξαιρετικά βραχύβια απόκρουση της γερμανικής επίθεσης τον Απρίλιο 1941 επί τριήμερο, στάθηκαν ωστόσο ανίκανα ν’ αποτρέψουν την είσοδο των γερμανικών τανκς από την (αφύλακτη) κοιλάδα του Αξιού, μέσω Γιουγκοσλαβίας τις αμέσως επόμενες μέρες. Σε όλα τα υπόλοιπα πεδία, ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στοιχειωδώς μόνο προετοιμασμένος, παρ’ όλες τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της δικτατορίας. Τα αποθέματά του σε πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα δεν υπερέβαιναν (σύμφωνα με την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ) τους 1-2 μήνες κατά περίπτωση, κάλυπτε μόλις το 8% των αναγκών του σε αυτοκίνητα (600 αντί για 7.000), ενώ η αεροπορία (για την οποία είχαν γίνει άπειροι έρανοι και κατασχεθεί οι τραπεζικές καταθέσεις χιλιάδων μικροαποταμιευτών) διέθετε μόνο κάποια δευτεροκλασάτα και ψιλοαπαρχαιωμένα αεροσκάφη PZL πολωνικής κατασκευής.
Those who forget their History are Doomed to repeat it.
Enjoy Greece by Bus.
Meanwhile in Ancient Greece…
Remembering the old days of ONNED, thanks to JUNGLE-Report.
Link here: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=644961288864499
The best Greek TV program – June 18, 2013
Lefteria 