«Κοιμόμουν πάνω στην ταράτσα. Με χτύπησαν στο γόνατο 2-3 φορές και έβγαλα την κουβέρτα από το προσωπό μου. είδα ανθρώπους με μαύρα ρούχα, νόμιζα ότι ήταν όνειρο. Συνολικά πρέπει να ήταν περίπου 15-17 ατομα. Όλοι φορούσαν μάυρες μπλούζες».

Έτσι ξεκίνησε ο Αμπουζίντ Εμπάρακ την κατάθεσή του χτες στο Εφετείο. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι χρυσαυγίτες ήθελαν να πληρώσουν τους Αιγύπτιους ψαράδες για να τους κλείσουν το στόμα, δίκη Χ.Α., 9/9»

Αυτούς εγώ που τραγουδώ, δεν έχουνε φτερά. | Δεν τους μεθά καμιά φυγή, δεν τους τραβούν τ’ αστέρια, |  έχουνε μια ζεστή καρδιά, δυο ροζιασμένα χέρια, | κι είναι δεμένοι με τη γη.

Απ’ της αυγής το χάραγμα, ως του βραδιού τα θάμπη, | μοχθούν για δυο πικρές ελιές, και μια μπουκιά ψωμί, | ιδρώνουν κι απ’ τον ίδρω τους ανθοβολούνε οι κάμποι, |καίγονται κι απ’ τις φλόγες τους φωτίζεται η ζωή. [ Καίγονται – Φ. Αγγουλές ] Συνεχίστε την ανάγνωση «Φώτης Αγγουλές: «Αβουλος μη σταθείς στιγμή μπρος στης ζωής τη στράτα»»

H σκατοψυχιά απέναντι στο «ξένο»…»Θυμάμαι τους δικούς μας που ήρθαν το 22 από  Σμύρνη αλλά και μετά, με την ανταλλαγή πληθυσμών…

Άκουγα ιστορίες από τη γιαγιά της Καδιανής, ( ζωντανά ερημωμένα κομμάτια μνήμης) που  ήρθαν διωγμένοι και κάθισαν σε μια περιοχή που σήμερα ονομάζεται «Τσαντίρια»…
Είχαν στήσει τσαντίρια οι άνθρωποι και έμεινε το όνομα στην περιοχή ….. Συνεχίστε την ανάγνωση «‘’Οι Τουρκόσποροι’’! -Ζωντανά ερημωμένα κομμάτια μνήμης…»

Πόσα ακόμα θύματα χρειαζόμαστε μέχρι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως κοινωνία; Ερώτημα που προκύπτει αβίαστα και με το οποίο πρέπει να αναμετρηθούμε άμεσα και συλλογικά μετά από τα αποτρόπαια εγκλήματα στη Λάρισα, που λίγες μέρες πριν ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.

Ένα 14χρονο κορίτσι απήχθη από τα μέσα Αυγούστου, κακοποιήθηκε, βιάσθηκε συστηματικά και ομαδικά,φυλακίστηκε σε ένα διαμέρισμα και εξαναγκάστηκε να εκδίδεται σε πορνοπελάτες. Πόση βία βιωμένη από ένα ανήλικο παιδί; Συνεχίστε την ανάγνωση «Η σιωπή σου, η συνενοχή σου Για το 14χρονο κορίτσι στην Λάρισα»