Για μια ακόμα Τετάρτη πραγματοποιήθηκε και σήμερα (26/10) το μεσημέρι η καθιερωμένη συγκέντρωση μπροστά στο Ειρηνοδικείο Πατρών με στόχο την αποτροπή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Δεκάδες άνθρωποι μαζεύτηκαν και παρά τις προθέσεις κάποιων συμβολαιογράφων να μπουν στην αίθουσα, κάτι τέτοιο αποφεύχθηκε από την αποφασιστική παρουσία του κόσμου.
Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, των προαπαιτούμενων και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν, αποτελούν ένα νέο γύρω λεηλασίας απέναντι στην κοινωνία με όρους ακόμα πιο επαχθείς και σκληρότερους από το παρελθόν αφού τα μέτρα του έρχονται να προστεθούν πάνω στα ερείπια που έχουν αφήσει τα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Τη δουλειά που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει η δεξιά κυβέρνηση έρχεται να ολοκληρώσει η ’’φιλολαϊκή’’ συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ(όπως έλεγε και μεγαλοεπιχειρηματίας Ανιέλι σχολιάζοντας τα πολιτικά πράγματα της χώρας του, «Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».
Έτσι παρατηρούμε την επιβολή νέων φόρων, τη μείωση των συντάξεων, τη συνέχιση του ΕΝΦΙΑ και του χαρατσιού, την ιδιωτικοποίηση λιμανιών, αεροδρομίων αλλά και ολόκληρων περιοχών, τη συνέχιση των έργων στις Σκουριές της Χαλκιδικής και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Ένα ακόμα μέτρο που επιχειρείται να εφαρμοστεί είναι η απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.
Ένα μέτρο που έρχεται να πετάξει στο δρόμο όλους εκείνους τους ‘’φτωχοδιαβόλους’’ που χρόνια τώρα υφίστανται τη βαρβαρότητα του κράτους κα του κεφαλαίου. Ένα μέτρο που θα είναι το τελειωτικό χτύπημα για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αφού πολλές οικογένειες θα πεταχτούν στο δρόμο. Ένα μέτρο που αποδεικνύει με το πιο βίαιο τρόπο τον αντικοινωνικό χαρακτήρα αυτής της κυβέρνησης(όπως και οποιαδήποτε άλλης).
Από όλα τα παραπάνω είναι ολοφάνερο ότι η βαρβαρότητα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση της καπιταλιστικής συνθήκης.
Ανεργία, αυτοκτονίες, φτώχεια εξαθλίωση, πείνα και ανέχεια συνθέτουν την καθημερινότητά μας. Είναι ολοφάνερο ο καπιταλισμός είναι αιμοβόρος και αδίστακτος και δε γίνεται να εξανθρωπιστεί παρά μόνο να ανατραπεί.
Ο μόνος δρόμος για να καταφέρουμε να απαντήσουμε σε αυτή την επίθεση που βιώνουμε είναι ο δρόμος των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες, γνωρίζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες, πρέπει να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα , σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους, μακριά από οποιαδήποτε κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποδυνάμωση και στον εκφυλισμό του κοινωνικού και ταξικού κινήματος.
Ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι, ακηδεμόνευτοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, για τη συνολική ρήξη και την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΚΘΕΤΟ ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” / μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Lefteria 